Stoni tenis ili ping-pong je sport koji je nastao u Engleskoj u drugoj polovini 19. veka. Zamišljen kao alternativa tenisu, u početku je bio namenjen privilegovanom plemstvu i višoj klasi engleskog društva. U trenucima loših vremenskih prilika, stoni tenis se igrao u zatvorenim prostorijama. Od rekvizita su korišćeni teniski reketi i sto, gumena lopta napunjena komprimovanim vazduhom, dok je kao mreža služila daska ili niz poređanih knjiga. Za razvoj i ekspanziju ove igre najzaslužniji je engleski inženjer Džejms Gib koji je 1890. godine iz Amerike doneo nekoliko komada celuloidnih loptica, sa namerom da zamene loptice od plute. Zbog zvuka loptice prilikom udara u sto drvenim reketom, Gib je ovu igru nazvao „ping-pong“.

Međunarodna federacija stonog tenisa osnovana je u Londonu 1926. godine, gde je ujedno iste godine održano i Prvo svetsko prvenstvo u stonom tenisu. . U Srbiji, stoni tenis se prvo igrao u Somboru, gradu u kom je 1928. godine osnovan Jugoslovenski ping pong savez. Prvo ekipno državno prvenstvo održano je 1929/30. godine. Od održavanja Svetskog prvenstva, tek nakon više od šest decenija kasnije, stoni tenis je uvršten u program Letnjih olimpijskih igara. Od Seula 1988. godine stoni tenis se nalazi na redovnom programu Igara.

Stonoteniseri Ilija Lupulesku (rođen 1967. god.) i Zoran Primorac (rođen 1969. god.), iako još juniori, svoj prvi veliki uspeh u dublu ostvarili su osvajanjem bronzane medalje na Evropskom seniorskom prvenstvu 1986. godine. Naredne godine uspeli su da se domognu srebrne medalje na Svetskom prvenstvu u Nju Delhiju, a kuriozitet je da Primorac u tom trenutku još uvek nije bio punoletan. Na Olimpijskim igrama u Seulu 1988. godine Lupulesku i Primorac su došli sa etiketom najperspektivnijeg muškog dubla. Iako su turnir otvorili porazom, uspeli su da nanižu 8 pobeda u nizu i plasiraju se u finale. U borbi za olimpijsko zlato, rival im je bio kineski tandem Čeng Lonkgan i Vei Ćinguang. „Plavi“ su prvi set osvojili na razliku (22:20), ali su kineski stonoteniseri u preostala dva seta opravdali ulogu velikih favorita i preokrenuli rezultat (8:20, 9:20). Osvojena srebrna olimpijska medalja predstavljala je veliki uspeh, a Lupulesku i Primorac su talenat i kontinuitet dobrog i sistematskog rada potvrdili osvajanjem zlatne medalje u muškom dublu na Svetskom prvenstvu u Geteborgu 1990. godine. Po raspadu Jugoslavije, Primorac je nastavio da nastupa za reprezentaciju Hrvatske, dok je Lupulesku predstavljao našu zemlju na Igrama u Barseloni i Atalanti. U Atini 2004. godine nastupao je kao američki predstavnik, jer je državljanstvo SAD-a dobio 2002. godine. Ilija Lupulesku je najtrofejniji srpski stonoteniser, a na Olimpijskim igrama nastupao je pod 4 različite zastave (SFRJ, zastava MOK-a, SRJ i SAD).

Jugoslovenska stonoteniserka Jasna Fazlić postala je evropska prvakinja u igri mešovitih parova zajedno sa Ilijom Lupuleskom 1988. godine u Parizu. U paru sa Gordanom Perkučin, predstavljala je našu zemlju na Igrama u Seulu. Načinile su najprijatnije iznenađenje prvog olimpijskog stonoteniskog turnira plasmanom u polufinale. Nakon 3 seta bolje su bile kineskinje, ali su Jasna i Gordana uspele da osvoje bronzanu olimpijsku medalju, jer su posle 3 seta bile bolje od japanskog dubla. Na Evropskom prvenstvu 1992. godine u Štutgartu, Jasna i Gordana osvojile su zlatnu medalju.

Stoni tenis sa preko 40 miliona registrovanih takmičara i nekoliko miliona rekreativaca predstavlja najmasovniji sport na planeti. Ovaj dinamičan sport ubedljivo najviše igraju Kinezi, koji su apsolutno dominanti na svim takmičenjima. Na Olimpijskim igrama osvojili su 60 medalja, 5 više od zbira medalja svih ostalih država.