Prvi put u istoriji Olimpijskih igara, 1936. godine na put od drevne Olimpije do Berlina krenula je olimpijska baklja. Za ovu priliku napravljeno je preko 3.000 baklji koje su ostajale kao uspomena njihovim nosiocima. Na putu dugom 3.187 km ka Nemačkoj, baklja je prošla kroz sedam evropskih država, a u Jugoslaviji se zadržala 3 dana, gde je svečano dočekana i ispraćena u mnogim gradovima od Caribroda do Subotice. U Beogradu, prestonici tadašnje Kraljevine Jugoslavije, baklja je dočekana 27. jula na Prestolonaslednikovom trgu, sadašnjim Terazijama. Na mestu tadašnje Terazijske fontane postavljena je bina u nekoliko nivoa, a ceo trg je bio svečano dekorisan. Tadašnji gradonačelnik Beograda, Vlada Ilić, zapalio je plamen i održao prigodan govor. Nakon svečanosti na trgu, baklja i njeni nosioci uputili su se ka novom Mostu viteškog kralja Aleksandra (preteči Brankovog mosta), a zatim ka Novom Sadu i Subotici.

Po drugi put olimpijska baklja je dočekana u Beogradu pred Olimpijske igre u Minhenu 1972. godine. Na stadionu Tašmajdan, 17. avgusta 1972. godine Rajko Mitić preuzeo je baklju od košarkaša Cvetkovića, a zatim je vatru „ustoličio“ u Beogradu. Dan kasnije, baklju je preuzeo atletičar Štritof i poneo je ka mađarskoj prestonici. Na putu ka Budimpešti, baklja je dočekana i u Subotici. Na Stadionu malih sportova napravljen je veličanstveni doček pred četiri hiljade gledalaca. Jedan od nosilaca baklje bio je i naš proslavljeni rvač grčko-rimskim stilom, Branislav Simić, osvajač zlatne medalje u Tokiju 1964. i bronzane u Meksiku 1968. godine.

Treći prolazak olimpijske baklje kroz našu zemlju dogodio se pred Zimske olimpijske igre u Sarajevu 1984. godine. Nakon što je zapaljena u Olimpiji, baklja je prevezena autom i avionom do Atine preko Andravide, odakle je poletela za Dubrovnik. U januaru 1984. godine, prvi nosilac baklje na tlu Jugoslavije bio je Veselin Đuho, član jugoslovenske vaterpolske reprezentacije koja je osvojila zlato u Los Anđelesu 1984. i u Seulu 1988. godine. Druga baklja je upaljena iz originalne baklje, i prenos je bio usmeren u dva pravca. Jedan kroz istočni deo zemlje, a drugi kroz zapadni deo Jugoslavije. Ukupno je organizovano 89 lokalnih olimpijskih prenosa baklje s ciljem promovisanja olimpizma što je više moguće. Baklje koje su korišćene za ove prenose zapaljene su iz glavne baklje i prenesene u zimske sportske centre i sportske centre u regiji. U tim lokalnim prenosima učestvovalo je 7.500 ljudi.