Prvi put Igre se održavaju na južnoj hemisferi, ali ne kompletne. Konjička takmičenja, zbog rigoroznih pravila karantina u Australiji održana su u Stokholmu, pa su XVI igre bile prve i jedine dosad koje su održane na dva kontinenta. Igre u Melburnu bile su obeležene bojkotom mnogih zemalja izazvanog političkim krizama, Sueckom krizom i antikomunističkom pobunom u Mađarskoj, kao i odlukom MOK da na Igre primi sportiste sa Tajvana pod nazivom Formoza-Kina. To je bio i razlog što je prvi put na ovim Igrama izmenjena ceremonija zatvaranja. Umesto defilea nacionalnih ekipa, uveden je zajednički defile svih sportista koji su ušli na stadion simbolišući zajedništvo celog sveta. Taj običaj je prihvaćen i na svim kasnijim Igrama. Na ovim Igrama prvi put dve Nemačke se takmiče u zajedničkoj ekipi, jer je DR Nemačka pod tim uslovom primljena u MOK 1954. godine.
Jugoslavija je prijavila 41 sportistu u 8 sportova i osvojila tri srebrne medalje. Medalje su osvojili Franjo Mihalić u maratonu, fudbaleri treći put uzastopno i vaterpolisti drugi put uzastopno.

Sportisti koji su učestvovali:

Atletika: Franjo Mihalić, Veliša Mugoša, Stanko Lorger, Danko Radošević, Krešimir Račić, Nada Kotlušek

Biciklizam: Veselin Petrović

Vaterpolo: Zdravko Kovačić, Juraj Amšel, Ivo Cipci, Hrvoje Kačić, Marjan Žuželj, Boško Vuksanović, Vlado Ivković, Lovro Radonjić, Ivo Štakula, Tomislav Franjković, Zdravko Ježić 

Veslanje: Perica Vlašić

Plivanje: Vinka Jeričević

Rvanje: Borivoje Vukov, Branislav Simić 

Streljaštvo: Zlatko Mašek

Fudbal: Petar Radenković, Mladen Koščak, Nikola Radović, Ivan Šantek, Ljubomir Spajić, Dobrosav Krstić, Dragoslav Šekularac, Sava Antić, Zlatko Papec, Todor Veselinović, Muhamed Mujić, Blagoje Vidinić, Ibrahim Biogradlić, Luka Lipošinović, Vladica Popović, Joško Vidošević, Kruno Radiljević